Dönüşüm evet ama Kafka'nın ünlü hikayesindeki gibi dev bir böceğe değil de iş kolik bir kadından ev hanımı bir anneye dönüşüm. Nasıl ve ne zaman oldu bu bilmiyorum. Hep içimde var mıydı? Olabilir, çok emin değilim. Tamam itiraf edelim biraz vardı içimde domestiklik. Peki nasıl bastırdım ben bunu tam 40 sene. Çocukken bile evcilikten çok misket oynayan bir çocuktum ben. Meğer içimde domates biber salçası yapıp turşular kurmak isteyen bir kız çocuğu saklanıyormuş yıllardır. Sızıntılar vardı. Son zamanlarda iyice patlak verdi.
Annem "her Türk kadını bir gün sarışın olur" der, bu da onun gibi belki "her kadın bir gün ev hanımı olur". Nasıl mı olur? Ben kendi tecrübemi anlatabilirim ancak. Her şey senelerce bayıla bayıla yenen "dışardaki pis ve katkılı şeyleri" evde yapmak istememle başladı. Sonra bir baktım işten izin alıp pazara gidip 6 kilo organik domates alıp tek tek soyup doğrayıp steril kavanozlara koyup vakumlamışım. Kendime geldiğimde biberlere geçmiştim. Hayatımda ilk defa kızılcık alıp marmelat yaptım (acayip uğraştırıyor katkıyı matkıyı boşverin, çok lazımsa marketten alın gitsin). Evde kekler yapıp buzluğa atıyorum Cimcime isterse hemen hazır olsun diye. Bütün tavuk diye bir şeyi mesela yeni keşfettim gibi bir şey. Ben eskiden tabakta göğüs, but falan alan, tavuğun böyle tabakta parça parça yetiştiğini sanan biri gibi bütün tavuk olayına tamamen yabancıydım. Şimdi organik olsun diye bütün tavuk alıp elde bir kasap bıçağı, hunharca parçalara ayırıyorum. Evet annelik şefkat falan ama gel de tavuğa sor bunu. Butu kanadı ayrı yere gidiyor zavallının. Üstelik "ıyyy bu neresi yaaa" dediğin o parçalar var ya işte onlar da atılmıyor. Kaynatılıp suyu çıkarılıyor, küçük kaplara konup pilava çorbaya koyulmak için buzluğa atılıyor. Bulyon da neymiş. Mis gibi tavuk suyu yaptık burda.
Hayır annem de böyle tarhana yapan, salça basan, turşu kuran bir kadın değildi bana nereden bulaştı hiç bilmiyorum. Mesela eskiden evde temizlik olduğunda temizlikçi kadınla beraber annemde çalışır haşatı çıkar o gece hasta olup yatardı. Ben de "delimisin yaa bırak kadın yapsın" derdim. Şimdi haşatı çıkan ben oluyorum.
Eskiden boş vakitlerimde ne yapıyordum unuttum. Kitap okurdum hala okuyorum Allahtan. Ama kitap türleri konusunda çeşitliliğe gidiyorum artık. Cinayet ve macera romanlarının yanında çocuk gelişimi, tuvalet eğitimi, çocuk yemekleri gibi kitaplarda okuyorum. Alışverişe çıkardım şimdi çıkıp kendime sıfır Cimcimeye on kıyafet alıp dönüyorum. Craft boyama incik boncuk işleri eskiden de severdim şimdi de ara sıra Cimcime için süsler oyuncaklar boyuyorum. Ama tığ işi yapmayı örgü örmeyi, dikiş dikmeyi iyi bilmediğim için üzüleceğim hiç aklıma gelmezdi.
Nasıl bir dönüşüm bu? Engellemek mümkün mü? Ne zaman Kentucky Fried Chicken yiyebilirim tekrar yoksa hayatımın sonuna kadar tavuğu parçalayıp galeta unu çıtır ekmek kırıntısı falana bulayıp fırına verip çakma kentucky diye kendimi mi kandıracağım? Bunun çaresi var mı doktor?
