Nihayet taşındık. Neredeyse 3 senedir taşındık taşınıyoruz , yer bulduk, satıldı satılmadı, tutuldu , tutulmadı derken nihayet yeni ofisimize taşındık. İşte bu da benim minik çalışma alanım.
Minik derken şaka yapmıyorum. Gerçekten minik bir alanda kısa paslaşmalar yapmaya çalışıyorum. Bugün ilk çayımı döktüm mesela. Az daha büyük olsaymış iyiymiş sonuçta insan çalışacak içinde.
Neyse buna da alışırız da asıl sorun evden iyice uzaklaşmış olmam. İş iyice uzaklaşınca servise bineyim bari dedim. Dolaşmaktan başım döndü. Sabah ters trafik falan ama yine de çok erken çıkıyorum evden. Cimcimem uyuyor oluyor. Akşamları ise tam bir felaket. Eve dönüşüm 1 saat sarktı resmen. Eve Cimcime'den sonra gelip koşarak mutfağa girmek zorunda kalıyorum. Çocuğumla oynamak için max 1 saatim kalıyor. Bu gidişle çocuk evde dolaşan bu kadın da kim diyecek.
Sabredip, bir süre daha deneyelim sonra belki yine arabayla gelip giderim. Zaman çok değerli.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder