Evet yaptım. Üşenmedim. Sabah sabah kalktım, peyniri ezdim, yumurtayı çırptım, içine biraz da süt kattım. Seramik tavada yakmadan, yapıştırmadan altını üstünü pişirdim. Kaşını gözünü ağzını burnunu saçını yerleştirdim. Süsledim püsledim. En tatlı sesimle "yavrum gel kahvaltın" hazır dedim. Hızla uzaklaşan minik ayak seslerine aldırış etmeden, yakalayıp mutfağa getirdim. Mama sandalyesine oturttum.
Şöyle bir baktı, önce biraz güldü. Önce zeytinleri yuttu. Sonra saçından bir iki tel peynir yedi, yanaktan azıcık ısırık aldı. Biber burnu yere attı.
Yine yemedi, yine yemedi.
Ama azimliyim. Sevdireceğim bu kahvaltıyı Cimcime'ye
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder